Wełna celulozowa stosowana jest w budynkach drewnianych i murowanych, w konstrukcjach nowych, remontowanych i termomodernizowanych, w budynkach mieszkalnych jedno- i wielorodzinnych, w obiektach użyteczności publicznej. W stropach międzypiętrowych, na stropie ostatniej kondygnacji - w stropodachach wentylowanych i w połaciach dachowych stosuje się metodę wdmuchiwania lub nadmuchiwania suchej wełny celulozowej. W przegrodach pionowych można też stosować metodę natryskową (wełna celulozowa zwilżona niewielką ilością wody instalowana pomiędzy elementami konstrukcji), co w szczególny sposób zapewnia izolację ścian bez mostków termicznych - warstwę termoizolacji można w pełni skontrolować przed zakryciem.

Wdmuchiwany lub natryskiwany materiał wypełnia całą wyznaczona w projekcie przestrzeń przegród bez względu na jej kształt. Można wypełniać kłopotliwe szczeliny lub pustki, także za ekranami i w pionach instalacyjnych, przy okazji ocieplając prowadzone w nich przewody. W przypadku remontu i termomodernizacji wełną celulozową można pod ciśnieniem uzupełniać pustki i ubytki istniejącej izolacji termicznej. Warunki cieplno-wilgotnościowe starych budynków poprawia ocieplenie od strony zewnętrznej, po czym możliwe jest też docieplenie od wewnątrz.

Skuteczność izolacji termicznej i "oddychanie" przegrody

Parametry użytkowe stawiają wełnę celulozową na czele używanych powszechnie materiałów termoizolacyjnych. Przewodność cieplna materiału (lambda) wynosi 0,039 W(mK). W związku z  ;tym współczynnik przenikania ciepła U dla ściany izolowanej 15 cm warstwą wełny celulozowej jest mniejszy niż U=0,25 W/m²K, a przy grubości warstwy termoizolacyjnej wynoszącej 25 cm współczynnik ten wynosi U=0,16 W/m²K. Stosując grubość 42,5 cm w stropodachu można uzyskać współczynnik U=0,10 W/m²K. Takie parametry termoizolacji spotyka się w rozwiązaniach skandynawskich. Straty ciepła przy zastosowaniu tego materiału mogą być w porównaniu z innymi materiałami mniejsze dzięki ciągłości i szczelności izolacji, a także zmniejszeniu ryzyka punktowego zawilgocenia izolacji, co ma znaczący wpływ na właściwości termoizolacyjne przegrody.

Zastosowany materiał charakteryzuje się niską przepuszczalnością powietrza przy jednoczesnej dużej jego zawartości (70-80%), dzięki porowatej strukturze włókien, a także odpornością na wilgoć przy jednoczesnych właściwościach higroskopijnych, które pozwalają na regulację stosunków wilgotnościowych w pomieszczeniach dzięki pobieraniu i oddawaniu wilgoci poprzez całą izolowaną strukturę budynku. Wełna celulozowa wiąże i uwalnia wilgoć w podobny sposób jak drewniane, ceramiczne czy gipsowe elementy budynku. Pozwala też na swobodne wyparowanie wilgoci technologicznej z wysychających po budowie elementów budynku.

Aby osiągnąć właściwy mikroklimat wnętrz nie stosuje się plastikowej warstwy paroizolacyjnej. W niektórych przypadkach, aby uniknąć uszkodzenia materiału można zastosować przepuszczalną dla pary wodnej wiatroizolację z zewnątrz, a powłokę z papieru wewnątrz. Wełna celulozowa charakteryzuje się stałością właściwości termoizolacyjnych - przystosowuje się do wahań wilgotności i temperatury powietrza zachowując swoje właściwości termiczne aż do wilgotności na poziomie 12 %. Według badań przeprowadzonych w budynkach (wilgotność materiału w warunkach normalnej wilgotności powietrza 50% wynosi około 5% a przy nieprzyjaznej wilgotności powietrza w pomieszczeniach sięgającej 70 - 80% wilgotność materiału wynosi 11%).

Materiał izolacyjny tworzy zapobiegającą niekontrolowanym ruchom powietrza warstwę ocieplenia precyzyjnie przylegającą bez szwów do elementów konstrukcyjnych budynku. Wełna celulozowa natryskiwana, po wyschnięciu staje się jednorodna i elastyczna. Ciągłe bezmostkowe ocieplenie pozwala na kontrolowaną, sprzyjającą energooszczędności wentylację. Ogranicza drogi przepływu ciepłego powietrza wyłącznie do zaprojektowanych specjalnie w tym celu otworów (drzwi, okien, kanałów). W wymianie gazowej (para wodna i inne gazy) w dobrze izolowanym termicznie budynku o przegrodach izolowanych wełną celulozową uczestniczą wszystkie przegrody zewnętrzne (obudowa kubatury ogrzewanej). Wymiana ta nie odbywa się przez konwekcję ale dyfuzję. Jak wykazują badania, pozostawienie powierzchni przegród otwartych dla dyfuzji gazów wspomaga naturalną wentylację pomieszczeń, szczególnie w przypadku braku innych przewidzianych rozwiązań w tym zakresie.

Izolacja akustyczna

Wełna celulozowa może być stosowana w budynkach do tłumienia dźwięków. Wypełniane są nią lekkie ścianki działowe, stropy. Stosując wełnę celulozową można wykonywać ekrany akustyczne i powierzchnie pochłaniające dźwięki. Wełnę można natryskiwać nawet na powierzchnie sufitu stosując domieszkę nieszkodliwego kleju.

Bezpieczeństwo pożarowe

Wełna celulozowa jest materiałem trudnopalnym - odpornym na działanie ognia zewnętrznego, nie rozprzestrzeniającym ognia. Odporność na ogień uzyskana jest dzięki zawartym w materiale związkom boru i charakteryzującej strukturę materiału niskiej przepuszczalności powietrza, która uniemożliwia rozprzestrzenianie się gorących gazów i płomieni. W razie pożaru prędkość rozprzestrzeniania się ognia w materiale izolacyjnym wynosi ok.1-2 mm/min czyli tyle, co w konstrukcjach drewnianych. Wełna celulozowa pod wpływem wysokiej temperatury zapobiega zapaleniu się konstrukcji, nie spala się i nie topi ale zwęgla w temperaturze 90-95°C nie wydzielając trujących gazów (elementy drewniane uległyby zapaleniu w temperaturze 200°C a stalowe zaczęłyby tracić swoje właściwości w temperaturze 300°C).